środa, 5 sierpnia 2009

Nie dziwię się pomidorom


SAŁATA Z
MOZZARELLĄ I SMAŻONĄ CUKINIĄ




Wstaję rano. Jest ciemno. Nie tak rano żeby było tak ciemno. Ale jest. Bo to lato jak nie lato. Chmur i deszczu tyle, że tak na pewno nie miało być. Wchodzę do kuchni. Ciemno, ale nie zapalam światła. Mam ochotę poudawać, że wstałam bardzo bardzo wcześnie, przed wszystkimi. Że śpią i nie wiedzą, że się ukrywam. Kawa i cisza w taki poranek smakują jeszcze bardziej.

Ale mimo wszystko uporczywie szukam lata. Udaję, że jest. Sałatkami, warzywami z ogrodu, z których czasem cieszę się jak dziecko. Pomidory jeszcze cały czas zielone. Obraziły się chyba, że słońca nie ma. Nie dziwię im się.

Przepis pochodzi z lipcowego Waitrose Food Illustrated. W oryginalnym przepisie zamiast octu balsamicznego jest ocet z czerwonego wina, a zamiast sałaty rukola.



SKŁADNIKI:

na 4 osoby


1 sałata


400 g młodych cukinii


250 g mozzarelli (lub dwie duże kulki)


300 g pomidorów


3 łyżki kaparów

6 łyżek oliwy z oliwek


2 ząbki czosnku


2 łyżki octu winnego (lub balsamicznego)


kilka listków mięty



Cukinie kroimy wzdłuż na pół jeśli bardzo małe lub na cztery części jeśli większe. Rozgrzewamy na patelni dwie łyżki oliwy z oliwek i smażymy cukinie aż będą lekko brązowe, zdejmujemy z patelni, odstawiamy do lekkiego ostygnięcia. Na patelnię wlewamy pozostałą oliwę i na wolnym ogniu podsmażamy pokrojony w cienkie plasterki czosnek. Po chwili dodajemy kapary, mieszamy wszystko, zdejmujemy z ognia, dodajemy ocet i jeszcze raz mieszamy. Rozkładamy porwane liście sałaty na talerze, układamy na nich przekrojone na pół (jeśli koktajlowe) a na ćwiartki (jeśli duże) pomidory, kawałki cukinii i porwaną mozzarellę. Tuż przed podaniem polewamy sosem z patelni i posypujemy pokrojoną w cienkie paski miętą.




11 komentarzy:

Ewelina Majdak pisze...

Ach Lisiczko… Każde słowo które napisałaś mogłoby być słowem napisanym przez mnie :(
Połówek mówił mi przez telefon, że w Londynie jest pięknie słonecznie i ciepło. Tutaj – BEZNADZIEJA.
Słońce wychodzi zza chmur gdy siedzę w pracy. Gdy wracam do domu okropnie pada. I jak tu się cieszyć? Ja już nawet nie mam siły udawać.
Piękna ta Twoja sałatka. Uwielbiam cukinie. Te młode szczególnie. I bardzo bardzo pragnę mieć ogródek. Wtedy może odzyskałabym trochę spokoju.
Tymczasem wracam do pracy.

Ściskam Cię mocno!

e.

mietowka22 pisze...

przepięknie kolorowa sałatka :)

Małgoś pisze...

Nie narzekam. Na pogodę. Słońce piękne. Ciepło, a nawet chwilami gorąco. Takie i podobne sałaty aż same pchają się na talerz. :) Lato je lubi. Ja też. :)

Jo pisze...

yummy

Patrycja pisze...

U nas w kratkę. Wczoraj był bardzo słoneczny, piękny dzień. Przedwczoraj padało. Dziś znów słońce i wiatr.
Tak sobie myślę, że dosiadłabym się z widelcem do tego talerza:) I nie miałabym nic przeciwko dodatku rukoli, ale ja jestem rukoloholikiem:D

P.S. Lisiczko, czy te malutkie kuleczki to kapary? Jeśli tak to podwójne MNIAM!

Uściski!
P.

Ewelina Majdak pisze...

Śpieszę donieść, że tutaj dziś chłodno ale słonecznie :) Trzymam kciuki za słońce u Ciebie!


e.

peggykombinera pisze...

cukinia :)
mniam!

życzę słońca!

Karolina Beaudet pisze...

I u mnie ciemno i deszczowo, ale za to ciepło, przynajmniej tyle. W sałatce jest wszystko to, co bardzo lubię. Mniam :-)

Nie wiem, czy Ty się w takie rzeczy bawisz Lisiczko, ale przyznałam Ci nagrodę. Szczegóły u mnie na blogu. Ściskam ciepło i choć odrobiny słońca życzę :-*

Anonimowy pisze...

a u mnie upalnie!!! uciekam od slonca, chlodze sie gaspacho, ale cukinie uwielbiam, choc zwykle serwuje jako dodatek do miesa/ ryby, lub jak zupe-krem, na pewno skusze sie na cukiniowa salatke! Wyglada tak apatycznie!!!!
pozdrawiam
zewcia :)

Tilianara pisze...

Pogoda jak w kratkę, raz pięknie raz paskudnie, ale Twoja sałatka zawsze piękna, zawsze smaczna - jednym słowem - wspaniała :)

Anonimowy pisze...

pysznie to wszystko wyglada ,zjesc to jeszcze bym mogla ale gotowanie to u mnie straszna rzecz,ale gotuje bo musze :-)