sobota, 26 grudnia 2009

Mógłby

  

SERNIK WANILIOWY 








I tak myślę sobie, że w zasadzie wystarczyłby mi tylko ten sernik. Do świętowania. Bo taki prosty jest. I dobry. Minimalistyczny w kolorze. I nawet innych kolorów moim zdaniem nie wymaga. Żadnych polew czekoladowych. Kusiło mnie oprószenie go cukrem pudrem. Zimowo. Nie oprószałam. Zostawiłam w spokoju. Do czasu...

Przepis pochodzi z KWESTII SMAKU. Jest naprawdę bardzo dobry i godny polecenia. Tym razem nie dodałam ziarenek wanilii (ale następnym na pewno to zrobię). Na mielenie twarogu mam swój sposób - rozdrabniam  dokładnie na gładką masę przy użyciu robota z ostrzami. Do spodu nie dodawałam batonów Twix, ale zwiększyłam ilość ciastek. Wyszedł naprawdę dobry.


Podaję za Asią, z Kwestii Smaku:




SKŁADNIKI:


Spód:


260 g ciastek Digestive z mleczną czekoladą

50 g roztopionego masła




Masa:


920 g twarogu
 
60 g miękkiego masła

225 ml śmietany 30%

6 jajek

220 g cukru do wypieków

2 łyżeczki aromatu waniliowego

wyłuskane ziarenka z 1 laski wanilii

1 łyżeczka proszku do pieczenia

1 łyżka mąki ziemniaczanej  




PRZYGOTOWANIE:

Spód.

Dno formy o średnicy 25 cm wykładamy folią aluminiową (boki folii wypuszczamy na zewnątrz formy i zawijamy na górnej krawędzi). Ciastka Digestive miksujemy blenderem lub dokładnie kruszymy, mieszamy z roztopionym masłem. Masą wykładamy dno formy. Wstawiamy do lodówki.

Masa.

Twaróg mielimy trzykrotnie lub rozdrabniamy dokładnie przy użyciu robota kuchennego z ostrzami, aż powstanie gładka masa. Mieszamy z masłem i śmietanką. Żółtka ubijamy z połową cukru. Białka ubijamy na pianę, pod koniec dodajemy resztę cukru. Mieszamy twaróg z żółtkami, dodajemy aromat, ziarenka wanilii, proszek do pieczenia, mąkę ziemniaczaną i pianę z białek.
Masę serową wykładamy na przygotowany spód. Przykrywamy folią aluminiową (jeśli chcemy zachować biały wierzch sernika). Wstawiamy do nagrzanego do 180ºC piekarnika i piec 50 minut lub nieco dłużej jeśli masa serowa jest bardzo płynna. Po upieczeniu sernik nie będzie całkowicie ścięty (nie piecze się go do "suchego patyczka"), ale nie powinien być płynny w  środku tylko sprężysty. Po całkowitym wystudzeniu zdejmujemy obręcz formy i wkładamy sernik do lodówki na całą noc, bez przykrycia.



Równie dobry i również z KWESTII SMAKU:

S E R N I K
K A W O W Y

















niedziela, 20 grudnia 2009

Wesołych


WESOŁYCH ŚWIĄT





Wesołych, radosnych. Rodzinnych (przecież nikt nie jest doskonały). Śniegu..., śniegu dużo. Choinki, której się wybacza, że nie pachnie. Pierogów, które mama robi prawie takie jak babcia. Zmarzniętych rąk, żeby można je było ogrzać herbatą. Policzków czerwonych i nosów czerwonych po długim świątecznym spacerze. Ciszy i spokoju i zadumania czasem. I żadnych postanowień w Nowym Roku, niech po prostu przyjdzie.

Wszystkim tu zaglądającym... przypadkiem i wracającym...




 

środa, 9 grudnia 2009

Most za milion



BROWNIE Z MIGDAŁAMI I BIAŁĄ CZEKOLADĄ







Ciemne jak dni po szesnastej. Tylko nie zostają tak długo jak zimowe wieczory. Znikają. Kawałek po kawałku. W radiu mówili, że jest most do sprzedania. Cena wywoławcza - milion. Fajnie by było mieć most... Koty wciskają się w ciepłe kąty. Ja. W czekoladowe.



Przepis na LEMON, ALMOND AND WHITE CHOCOLATE BROWNIE pochodzi z książki 'The modern wegetarian' Marii Ella. Książka bardzo inspirująca, zwłaszcza jeśli chodzi o fotografie! No właśnie - lemon brownie..., ja pominęłam skórkę otartą z dwóch cytryn.



SKŁADNIKI:


200 g gorzkiej czekolady (70%)

175 g masła (pokrojonego w kostkę)

3 jajka

1 żółtko

150 g drobnego cukru (do wypieków)

25 g kakao

40 g mąki

100 g białej czekolady (pokrojonej na bardzo drobne kawałki)

50 g płatków migdałów

 



Potrzebna będzie kwadratowa blaszka o boku 23 cm.

Rozgrzewamy piekarnik do temperatury 180 stopni.

Blaszkę wykładamy papierem do pieczenia. Masło z czekoladą ( i ewentualnie skórką cytryny) topimy w miseczce nad lekko gotującą się wodą ( nie może dotykać wody, powinny topić się na parze). Jajka i żółtko miksujemy cukrem, na puszystą masę. Roztopioną czekoladę i masło przekładamy do masy jajecznej i mieszamy. Przesiewamy kakao i mąkę do masy i delikatnie wszystko mieszamy. Dodajemy białą czekoladę i migdały i znów mieszamy.
Przekładamy masę do blaszki i pieczemy przez 25 minut. Sprawdzamy patyczkiem - powinno być wilgotne, ale nie surowe (ewentualnie można piec jeszcze 5 minut). Studzimy w blaszce.




Czekolada w kulkach...


T R U F L E 
C Z E K O L A D O W E 


















niedziela, 6 grudnia 2009

Gąbka z bitą śmietaną



VICTORIA SPONGE







Bitą śmietanę uwielbiam. A tu, dzięki niej, zwykłe niezwykłe ciasto biszkoptowe nabiera zupełnie nowego wymiaru. No i dżem truskawkowy przypomina lato... Bardzo dobre ciasto, naprawdę polecam.

Przepis pochodzi z DELIA'S VEGETARIAN COLLECTION autorstwa Delii Smith. Jedyne, co zmieniłam to przełożenie ciasta. Delia proponuje użycie mascarpone wymieszanego z fromage frais. Zainteresowanych odsyłam do przepisu. A, u Delii jest dżem malinowy i świeże maliny. Ja miałam wielką ochotę na truskawki...



SKŁADNIKI:



175 g mąki

175 g bardzo miękkiego masła (plus trochę do wysmarowania blaszek)

175 g drobnego cukru (do wypieków)

1.5 łyżeczki proszku do pieczenia

3 jajka (o temperaturze pokojowej)

1 łyżeczka ekstraktu z wanilii

1 łyżka cukru pudru





DO PRZEŁOŻENIA:



200 ml śmietanki 30 %

1 łyżka cukru pudru

3 - 4 łyżki dżemu truskawkowego





Potrzebne będą dwie blaszki o średnicy 20 cm. Na papierze do pieczenia odrysowujemy blaszki i wycinamy kółka. Blaszki smarujemy masłem i ich spody wykładamy przygotowanym papierem. Odstawiamy.

Piekarnik rozgrzewamy do temperatury 170 stopni.

Mąkę mieszamy z proszkiem do pieczenia i przesiewamy do miski, w której będziemy wyrabiać ciasto. Dodajemy pozostałe składniki ciasta (masło musi być bardzo miękkie!) i przy pomocy miksera wszystko dokładnie mieszamy. Masa wyjdzie dość gęsta, jeśli będzie bardzo gęsta można dodać dwie łyżki wody (ciągle miksując). Przekładamy masę do blaszek, po połowie do każdej i wyrównujemy wierzch. Wkładamy do rozgrzanego piekarnika i pieczemy 35 minut. Po 30 minutach (nie wcześniej!) można sprawdzić ciasto patyczkiem, ewentualnie dotknąć palcem środka ciasta - powinno być sprężyste.

Podczas pieczenia ciast ubijamy śmietanę dodając cukier puder.

Po upieczeniu, ciasta wyjmujemy z piekarnika i studzimy na kratce. Wyjmujemy z blaszki, odrywamy papier i jeśli są jeszcze lekko ciepłe pozostawiamy do całkowitego ostygnięcia.

Jedno ciasto kładziemy na talerzu, na którym będzie podane, smarujemy dżemem, następnie bitą śmietaną i przykrywamy drugim ciastem, posypujemy cukrem pudrem, przykrywamy (najlepiej miską, która nie będzie dotykać ciasta) i wstawiamy do lodówki na kilka godzin.




Inne dobre...


C I A S T O 
M A R C H E W K O W E


















niedziela, 29 listopada 2009

Zaczęło się

  
PASTA Z WĘDZONEGO ŁOSOSIA








Zaczęło się od bułek. Zwykłych niezwykłych. No bo można je upiec takie bardzo bardzo malutkie. A potem była myśl o kanapkowej uczcie. Wyłącznie kanapkowej, ale takiej, że nikt by nie pożałował, że są tylko kanapki. I chciałby przyjść na jeszcze jedną taką ucztę. I tak sobie jeszcze pomyślałam, że będę szukać kanapkowych inspiracji... Dziś jedna z nich. Prosta bardzo. A jaka dobra! Polecam.




SKŁADNIKI:


170 g wędzonego łososia

500 g serka śmietankowego (np. Philadelphia)

sok z cytryny (u mnie z całej)

pęczek świeżego koperku lub 2 łyżeczki suszonego

pieprz, ewentualnie sól




PRZYGOTOWANIE:


Wszystkie składniki wrzucamy do misy robota kuchennego (używamy nasadki z ostrzami) i rozdrabniamy na gładką masę. Warto najpierw dodać sok z połowy cytryny i sprawdzić smak, bo to kwestia indywidualnych upodobań. Podobnie z solą, z racji tego, że wędzony łosoś może być już wystarczająco słony.






Inny pomysł na rybę:


M A R Y N O W A N A
S M A Ż O N A 
M A K R E L A
















sobota, 28 listopada 2009

One


ZWYKŁE (?) BUŁECZKI






Mam dziś ochotę upiec bułki, pomyślałam, wracając z pracy. Jakieś proste, koniecznie. I dobre. Zaglądam do Pracowni Wypieków Liski, a tam... one. Wspaniałe. Pomyślałam, że można je zrobić całkiem malutkie i urządzić kanapkowe (wypasione) przyjęcie. Koniecznie. Koniecznie! Bardzo, bardzo je polecam i dziękuję Lisce za rewelacyjny przepis.



SKŁADNIKI (podaję za Liską):

na 9 sztuk



210 ml wody lub mleka (ja mieszam pół na pół)

20 g świeżych drożdży

1 łyżeczka soli

1 łyżeczka cukru

10 g miękkiego masła

350 g mąki pszennej



do posmarowania: żółtko wymieszane z 1 łyżką wody

do posypania: sezam, mak, sól





Mąkę, sól i masło ucieramy ręką. W małej miseczce kruszymy drożdże, wsypujemy do nich cukier i 4 łyżki mleka/wody. Dokładnie mieszamy i wlewamy do mąki. Powoli wlewamy pozostałe mleko. Wyrabiamy rękoma lub mikserem. Liska podała, że ciasto będzie dosyć luźne i nie należy podsypywać go mąką, ale moje wyszło gładkie, bardzo elastyczne i  nie przyklejało się do rąk. Przekładamy do miski, przykrywamy folią spożywczą. Odstawiamy na 1,5 - 2 godziny do momentu aż podwoi swoją objętość.

Piekarnik rozgrzewamy do temperatury 230 st C.


Smarujemy dłonie oliwą lub olejem (moje ciasto nie przyklejało się do rąk więc nie było takiej potrzeby) i formujemy bułeczki, w sumie 9 sztuk i układamy je na dużej blaszce wyłożonej papierem do pieczenia, zostawiając 5 cm odstępy między nimi. Odstawić do wyrastania na ok. 30 minut (u mnie było to 15 minut).
Bułeczki smarujemy żółtkiem wymieszanym z łyżką wody, posypujemy makiem lub sezamem i wstawiamy do piekarnika na 5 minut. Po tym czasie zmniejszamy temperaturę do 200 stopni C i pieczemy kolejne 5-10 minut (u mnie było dokładnie 10 minut).

Studzimy na kuchennej kratce.




Z falbanką:



P I R O S H K I















poniedziałek, 23 listopada 2009

Na granatowo


 SAŁATKA... GRANATOWA









Dziś będzie na garście i na trochę i na kilka. I wydłubywanie też będzie. I cierpliwości trochę. I na siedząco, wtedy kiedy można. I świątecznie, już, już, już! I ta czerwień! I kurczak, którego nikt już podobno nie chciał. I będzie wybuchowo, bo z granatem. W sytuacji jak najbardziej pokojowej.

Ech Święta. Czekam, czekam. I się tym czekaniem cieszę. I planuję to, co zawsze. Było, jest i będzie. To, co chciałabym zmienić, ale i tak nie zmienię. To co będzie nowe zupełnie i co się nie powtórzy. Lubię świąteczne popołudnia. Gdy rodzina się już rozejdzie i zostaje świąteczny spokój i świąteczna cisza. Chwilowa. Bo zwykle wtedy mamy drugą 'partię' gości. Przyjaciół, którzy też już świętowali rodzinnie, a teraz jest czas na spotkanie, śmiech, gadanie i... jedzcie, bo kto to wszystko zje. I pomyślałam, że ta sałatka jest idealna na takie właśnie spotkanie. Bo taka... wystrojona.








Sałatka idealna gdy z obiadu zostało trochę pieczonego kurczaka. Świetna na kolację! A i 'dłubanie' w granacie nie takie mozolne jakby się mogło wydawać. I można przysiąść przy tym, odpocząć. Szczególnie polecam tutaj rukolę, ale można zrobić z dowolną sałatą.



SKŁADNIKI:


na dwie osoby



dwie garście rukoli (lub sałaty)

dwie garście mięsa pieczonego kurczaka

owoc granatu

kawałek sera brie lub camembert



dressing:


3 łyżki oliwy

2 łyżki octu balsamicznego



Granat kroimy na pół. I teraz... Słyszałam o dobrej metodzie - energicznym stukaniu  drewnianą łyżką w wierzch połówki i... pestki same mają wypaść. U mnie nie chciały wypadać więc odrywałam skórkę częściami i pestki bardzo łatwo odchodziły. Polecam ten sposób. Zbieramy pestki garnatu w miseczce i odstawiamy.

Mięso kurczaka dzielimy na drobne części, podobnie ser. Rukolę rozkładamy na talerzach (po garści na osobę), układamy na niej mięso kurczaka, ser i posypujemy pestkami granatu. Mieszamy oliwę z oliwek z octem balsamicznym i polewamy sałatkę tuż przed podaniem.
Można ewentualnie doprawić solą i pieprzem.

Tym przepisem dołączam do wspólnego gotowania przy okazji BARU SAŁATKOWEGO.


Rukola po raz drugi:


S A Ł A T K A

R U K O L I 

M O Z Z A R E L L Ą 

W I N O G R O N A M I
















wtorek, 17 listopada 2009

Pomidorrry!


PANZANELLA





I pomyśleć, że jeszcze tak niedawno zimy chciałam (nadal chcę)... A tu lata kawałek. Na talerzu. Tego co było (a było?), a szczególnie tego, co będzie. Bo ja planuję słoneczne (tak, żeby pomidory szybko dojrzewały i słodkie bardzo były), gorące i długo się nie kończące. Plan jest. To najważniejsze.

Panzanella pyszna. Pełna smaku. Świeża, orzeźwiająca. A najlepsze chyba w niej to, że można wykorzystać resztki chleba, zwłaszcza tego starszego.
Przepis pochodzi z 'Sarah Raven's Garden Cookbook' (aut. Sarah Raven). Ta książka to mój świeży nabytek, ciągle odkrywany...
W przepisie są dodatkowo anchovis (puszka, 75 g.), które ja pominęłam. Minimalnie też zmieniłam sposób przygotowania. Naprawdę polecam - przepis i książkę.



 SKŁADNIKI:


dla 8 osób, jako starter


1 kg dojrzałych pomidorów

2 grube kromki chleba

2 ząbki czosnku (przeciśnięte)

3 łyżki oliwy z oliwek

2 łyżki octu winnego (białego lub czerwonego)

1 łyżka kaparów

1 czerwona cebula

około 12 czarnych oliwek

duży pęczek natki pietruszki

garść listków świeżej bazylii

sól, pieprz




PRZYGOTOWANIE:


Delikatnie nacinamy skórkę pomidorów (ja zawsze robię coś w rodzaju krzyżyka) i polewamy wrzątkiem. Obieramy ze skórki, kroimy w kostkę i przekładamy do miski razem z sokiem, który wypłynął podczas krojenia.
Mieszamy ze sobą oliwę  z oliwek, ocet winny, czosnek, szczyptę soli i pieprzu i dodajemy do pomidorów, dokładnie mieszamy.
Chleb rwiemy na małe kawałki (można pokroić w kostkę, mniej więcej 1 cm), dodajemy do pomidorów i dokładnie mieszamy.
Następnie dodajemy kapary, pokrojoną na cieniutkie półksiężyce cebulę, pokrojone oliwki, posiekaną natkę pietruszki i porwane listki bazylii. Wstawiamy do lodówki przynajmniej na godzinę, aż wszystkie smaki dojrzeją.


Tym przepisem również dołączam do wspólnego blogowego sałatkowania zorganizowanego przez Pelę z bloga ZAPISKI KUCHENNE. Więcej o tym na DURSZLAKU. A tu podsumowanie poprzedniej edycji Baru Sałatkowego.


Inny przepis z książki 'Sarah Raven's Garden Cookbook':


C U R R Y
Z
C I E C I E R Z Y C Y

poniedziałek, 16 listopada 2009

Ciepłe plus zimne


CIEPŁA SAŁATKA





Fajne to. Takie ciepłe z zimnym. I ciepłe sprawia, że zimne nabiera zupełnie nowego wymiaru i smaku. I pomidory. Koniecznie dojrzałe. Niech poleżą dwa, trzy dni. Sałatka idealna na kolację. Polecam. I podpinam się tym przepisem pod wspólne gotowanie przy okazji BARU SAŁATKOWEGO, zorganizowanego przez Pelę z bloga ZAPISKI KUCHENNE. Więcej na ten temat na DURSZLAKU.


II Bar sałatkowy zaproszenie


Podsumowanie poprzedniego BARU SAŁATKOWEGO znajduje się tutaj.


Przepis pochodzi z książki Julii Ponsonby pt. 'GAIA'S KITCHEN'. Inne przepisy, które wykorzystałam z tej książki to np.  MACARONI CHEESE czy przepis na ciasto na PIZZĘ. I zanosi się na więcej...




SKŁADNIKI:

na 5 - 7 osób



450 g ziemniaków

4 dojrzałe pomidory

5 - 7 jajek

1 średnia czerwona cebula lub pęczek szczypioru

3 - 4 łyżki posiekanej natki pietruszki



DRESSING:


3 łyżki soku z cytryny

5 łyżek oliwy z oliwek

1 łyżeczka musztardy francuskiej (ziarnistej)

1 - 2 ząbki czosnku (przeciśnięte)

sól, pieprz




PRZYGOTOWANIE:


Jajka umieszczamy w zimnej wodzie, doprowadzamy do wrzenia i gotujemy przez 6 minut. Następnie polewamy zimną wodą, aż będą zimne. W książce jest napisane, że to zapobiegnie utworzeniu się zielonkawej otoczki wokół żółtka. Ja z doświadczenia wiem, że po takim zabiegu łatwiej je obierać ze skorupki.

Ziemniaki obieramy i kroimy w kostkę (około 2 cm), wrzucamy do wrzącej wody i gotujemy do miękkości (około 5 - 10 minut). Jeśli jest akurat sezon na młode ziemniaki, można ugotować je w skórce i ewentualnie pokroić na grube plastry (jeśli są małe).
W przepisie zasugerowano, że do gotującej się wody (mniej więcej w połowie gotowania się ziemniaków) można wrzucić garść listków świeżej mięty, dla dodatkowego smaku. Odlewamy ziemniaki i przekładamy je do miski.

Przygotowujemy dressing przez wymieszanie ze sobą wszystkich składników.

Polewamy ziemniaki dressingiem i dokładnie, ale delikatnie mieszamy.

Pomidory kroimy w grubą kostkę, mniej więcej w taką jak ziemniaki. Można użyć pomidorków koktajlowych, wtedy kroimy je na pół.
Obieramy jajka i kroimy w kostkę, odstawiamy.
Cebulę kroimy w drobną kostkę (lub siekamy szczypiorek), siekamy natkę pietruszki.

Dodajemy pomidory, jajka, cebulę (szczypiorek) i natkę pietruszki do ziemniaków,  doprawiamy szczyptą soli i pieprzu i delikatnie mieszamy.

Idealnie, gdy podajemy sałatkę jeszcze ciepłą.




Inny przepis z tej książki:


M A C A R O N I
C H E E S E
















poniedziałek, 9 listopada 2009

Czary curry


CURRY Z CIECIERZYCY







Niejedna kieszeń opowie historię o niejednym dniu. Będzie dowód na pośpiech i na wolną chwilę. Na poplątanie i nieodplątanie. Awizo, na dowód nieobecności i konieczności stania w kolejce. Jedna rękawiczka na dowód zagubienia. Recepta na lekarstwo za cenę po rabacie. Które się kupuje, ale się nie bierze. Zostawia na jeszcze gorsze czasy.
Gdybym teraz włożyła ręce do kieszeni płaszcza. Czarno białego, w kurzą stopkę. Takiego na granicę. Wiosny i jesieni. To bym znalazła. Bilet autobusowy. Dowód na wczoraj.  Klucze na dziś i na jutro. Ekologiczną torbę, na wypadek. Zakupów. Papier od łakomstwa, którego nie ma. Bo wypadł. List do wysłania, bez znaczka i bez kodu.

Twoją dłoń.. Cieplejszą od mojej.




 SKŁADNIKI:

 (dla 6 osób) 



1 duża cebula


3 ząbki czosnku

3 łyżki oliwy


25 g świeżego imbiru

chilli (1 świeża lub szczypta suszonej)


250 g ciecierzycy 


1 puszka mleczka kokosowego


250 g pieczarek


1 limonka


trawa cytrynowa (1 'źdźbło' świeżej lub łyżeczka ze słoika)


średnia kapusta włoska


2 łyżki sosu sojowego


duży pęczek świeżej kolendry

sól i pieprz





PRZYGOTOWANIE:



Ciecierzycę moczymy w zimnej wodzie dzień wcześniej, następnie gotujemy przez około 40 minut, do miękkości, odcedzamy, odstawiamy.



Pieczarki kroimy na ćwiartki, odstawiamy.



Cebulę kroimy w kostkę, czosnek przeciskamy i wszystko smażymy na oliwie, na wolnym ogniu. Dodajemy ugotowaną ciecierzycę, przetarty imbir, mleczko kokosowe, pieczarki, otartą skórkę i sok z limonki, sól i pieprz. Gotujemy pod przykryciem na wolnym ogniu przez około 30 minut. 


Liście kapusty kroimy na grube pasy lub rwiemy na małe kawałki, dodajemy do ciecierzycy. Dodajemy sos sojowy. Gotujemy na wolnym ogniu do momentu aż kapusta będzie miękka.  Zdejmujemy z ognia i mieszamy z pokrojoną drobno świeżą kolendrą. Podajemy z ryżem.





Na podstawie:
Kale and chicpeas curry, 'Sarah Raven's garden cookbook', Sarah Raven, wyd. Bloomsbury






Ciecierzycowo:



S A Ł A T K A
K U S K U S
Z
C I E C I E R Z Y C Ą
I
P O M I D O R K A M I







piątek, 30 października 2009

Sukienki


Czas powinien biec. Powinien. Bo w tym jednym się chyba zatrzymał. I nie chce się ruszyć. I mi jakby z każdym dniem bardziej Jej brakuje. Nie godzę się i nie oswajam. Z Jej brakiem. A mówią, że jak ktoś odchodzi to najpierw bardzo boli. A potem jest listopad i dojazdy do pracy. Potem jest, co na obiad? I zmywanie naczyń. I święta od święta i z przyzwyczajenia. I wszystkie inne zwykłe rzeczy, które nam zostały. Bez niej. Nie, nie oswajam się i nie godzę. I codziennie chcę żeby tu była. I mówiła i czekała i śmiała się. Przecież wie, że mnie nawet w gardle ściska jak to piszę.

Szukałam kiedyś sukienki. W głębi znajomej szafy. Nawet ten zapach, ten co zawsze, przyjemny. Który zawsze kojarzył się z B. Wszystko, co pochodziło z tamtej szafy pachniało B. Więc szukałam tej sukienki, o którą poprosiła i nie mogłam jej znaleźć. Bo szukałam sukienki, którą B. miała już na sobie. Chciała się pożegnać. Przyszła do mnie w sukience, którą znałam dobrze, którą B. często ubierała. Przyszła się pożegnać.

Przyszła się pożegnać i dać mi znać, że nie trzeba szukać tego, co jest zawsze blisko nas. Nawet jeśli ktoś odchodzi to i tak zostaje.

Są w naszym życiu sukienki, które zapadają w pamięć. Takie, które ubiera się na specjalne okazje i te zwykłe, w które się wyciera mokre ręce. Są sukienki, które ubiera mama i B.

I jest ta jedna ubrana we śnie na pożegnanie.





Gdyby tu była, gdyby miała przyjść to upiekłabym coś bardzo dobrego. Żeby Ją przyjąć jak najlepiej. Popatrz jaka już jestem duża i ile umiem. I byłoby. Jak wtedy gdy piekła dla mnie. Urodzinowe ciasto z truskawkami. Gdyby.



SERNIK KAWOWY







Odkrycie. Absolutne. Takie wyniesienie na wyższy poziom w całej sernikologii. Trzeba się przekonać, 'wsmakować', jak to mówi M. I prosi o kolejny kawałek.
Przepis odkryty na Kwestii Smaku. Odkrywanej za każdym razem.

Zmiany, które wprowadziłam... W oryginalnym przepisie użyto śmietankowego sera twarogowego, ja użyłam tłustego twarogu, który 'przerobiłam' na gładką masę przy użyciu robota kuchennego. Użyłam blaszki o średnicy 23 cm, w oryginalnym przepisie - 25 cm. Kawę rozpuściłam w zimnym likierze. Dekorację ograniczyłam do polewy czekoladowej. A, mój piekarnik 'dojedzie' do 230 stopni i w tej temperaturze piekłam.




SKŁADNIKI:




Spód:


150 g ciastek Digestive

80 g masła

50 g gorzkiej czekolady (70%)




Masa serowa:


500 g tłustego twarogu

500 g serka mascarpone

200 g drobnego cukru

4 łyżki kakao

2 łyżeczki ekstraktu z wanilii


4 - 5 łyżeczek kawy rozpuszczalnej 

3 łyżki likieru kawowego (użyłam Tia Maria)

100 g gorzkiej czekolady (70%)

3 jajka


200 g śmietany 18 %




Dekoracja:


około 1/3 szklanki mleka


połowa czekolady (która zostanie z przygotowywania masy serowej)





Piekarnik rozgrzewamy do temperatury 180 stopni.

Ciastka drobno kruszymy. Czekoladę i masło topimy w misce umieszczonej nad gotującą się wodą, mieszamy z herbatnikami.
Okrągłą formę (tortownicę) o średnicy 23 cm smarujemy masłem i spód wykładamy papierem do pieczenia. Na spód tortownicy wykładamy masę z ciastek i wstawiamy do nagrzanego piekarnika na 10 minut, odstawiamy do przestygnięcia.


Podnosimy temperaturę w piekarniku do 230 stopni.

Kawę rozpuszczamy w likierze. Czekoladę topimy w kąpieli wodnej (znów nad miską gotującej się wody).
Twaróg (zmiksowany na gładką masę lub zmielony) i mascarpone miksujemy z cukrem. Dodajemy kakao, ekstrakt z wanilii, kawę rozpuszczoną w likierze, jajka, śmietanę 18 % i połowę roztopionej czekolady. Wszystko miksujemy na gładką masę, do momentu aż składniki się połączą.

Drugą połowę czekolady mieszamy z mlekiem i odstawiamy aż będzie potrzebna do dekoracji.

Masę wylewamy na spód i pieczemy przez 10 minut w 230 stopniach, następnie obniżamy temperaturę do 110 stopni i pieczemy jeszcze przez pół godziny. Sernik będzie ścięty tylko po bokach. Studzimy przez 1 - 2 godziny w lekko uchylonym piekarniku. Wyjmujemy i całkowicie studzimy. Wstawiamy na noc do lodówki, do całkowitego stężenia.

Dekorujemy czekoladą.







Czekoladowo mi:



G O R Ą C A
C Z E K O L A D A
O
S M A K U
P O M A R A Ń C Z Y